Tweede stuurman Idske Regtien over neurodiversiteit op zee
“Mijn brein werkt anders, maar dat maakt me niet minder professioneel.” Tweede stuurman Idske Regtien weet sinds haar vijfde dat ze dyslectisch is. Kort na haar opleiding aan het STC in Rotterdam ontdekte ze ook dat ze ADHD heeft. “Dat verklaarde voor mij ineens heel veel.”
“Mijn brein werkt anders, maar dat maakt me niet minder professioneel.”
Na stages bij Jumbo en Wagenborg begon ze haar loopbaan bij Wagenborg en maakte recent de overstap naar Fairplay Towage. Haar werk doet ze met toewijding en vakmanschap, maar sommige taken aan boord brengen extra uitdagingen met zich mee. “Bijvoorbeeld de reisvoorbereiding. Dat is een taak van de stuurman: je plant de reis van kade tot kade, met diepgang, bijzonderheden, berekeningen. Ik overzie het geheel goed, maar ADHD maakt dat ik soms een vinkje vergeet. Niet omdat ik het niet kan — maar door hoe mijn brein werkt moet ik extra hard werken om alle details af te lopen en af te ronden.” Dat heeft iets te maken met dopamine die wel wordt aangemaakt maar onvoldoende wordt ontvangen op de juiste plek.
Niet iedere collega begreep dat. “Een van mijn eerste kapiteins zette met rode pen grote cirkels in mijn document. Dat kwam hard binnen.” Gelukkig zijn er ook anderen die haar vertrouwen geven en haar de ruimte bieden om op haar eigen manier te werken. “Als ik zelf de planning mag maken, lever ik het keurig en op tijd op.”
Op haar eigen manier werken, is precies wat Idske doet — en daarin schuilt ook haar kracht. Ze is creatief, oplossingsgericht en denkt net even anders. Dat leverde al meerdere keren resultaat op. “We lagen laatst voor anker op de Steenbank bij Vlissingen, met een technisch probleem. Ik stelde voor om de staalkabel, die in het anker vast zat, net op een andere manier in te halen. Dat werkte. Soms is het net dat idee dat nodig is.”
Tijdens haar opleiding aan het STC, waar ze met veel plezier op terugkijkt, liep ze soms tegen beperkingen in het systeem aan. “Ik draaide een keer tijdens een examen, in het antwoord twee cijfers om. Daardoor klopten alle antwoorden in het examen niet meer. Terwijl ik het wèl begreep, ik had namelijk alle formules opgeschreven en uitgewerkt. Gelukkig kreeg ik uiteindelijk via de examencommissie alsnog een voldoende”. Haar ervaring toont hoe belangrijk het is dat opleidingen oog hebben voor verschillende manieren van leren en denken.
Het leven aan boord als vrouw in een mannenwereld kent ook zo zijn uitdagingen. Tijdens haar stage miste ze steun bij andere vrouwelijke studenten. “Je wilt soms even sparren over welk gedrag normaal is. Of horen of andere vrouwen in de sector bepaalde dingen ook meemaken”. Samen met een docent ontwikkelde ze het studenteninitiatief SheSails, dat daar aandacht voor vroeg en nog steeds bestaat.
Idske voelt zich thuis op zee. Ze komt uit een echte waterscoutingfamilie en wist al jong dat ze wilde varen. “En dat is gelukt. Veel van mijn vriendinnen varen ook.” Ze doet ook vrijwilligerswerk op De Eendracht.
Idske wil haar ervaring inzetten om meer bewustwording te creëren over neurodiversiteit in de sector. “Met name aan boord. Er is nog veel onbegrip, zeker bij niet-Nederlandse bemanningsleden. Maar neurodiversiteit brengt ook talent mee — dat mogen we meer gaan zien.”
Oproep aan leden
Idske roept andere leden van Nautilus op om zich te melden.
“Ben jij ook neurodivers, en/of wil je samen met mij en Nautilus nadenken over hoe we hier meer aandacht voor kunnen vragen in de sector? Ik wil graag een eerste bijeenkomst opzetten met andere maritieme professionals — neurodivers èn allies — om plannen te maken richting reders en scholen.”
Wil jij graag met Idske in contact komen en samen werken aan meer aandacht voor neurodiversiteit in de maritieme sector? Stuur dan een mail naar info@nautilusint.nl, gebruik als titel ‘ik denk anders’.
Tags